Velkommen til Danmark!
Het land waar je denkt dat de mensen Chinees spreken en zij hetzelfde van jou denken.
Het land met de sneeuw.
Het land met de koude.
Sonderberg is een klein stadje, zo’n 50km van onze eindbestemming, Haderslev.
Ideaal om even te wennen aan het koude weer. Want koud is het hier wel.
Als de wind opsteekt is er een gevoelstemperatuur van -15°.
Vanuit het raam van onze Bed en Breakfast keken we uit over het water en het kasteel.
A place with a view…
Sonderberg gaf ons al een duidelijk beeld van Denemarken.
Ice-tea is er zo goed als onvindbaar, de warme chocomelk is er bijzonder lekker en je vindt hier sneller een bankautomaat dan een café.
En het is er koud…
Je merkt duidelijk dat je een heel stuk noordelijker zit.
Maar dus nog niet noordelijk genoeg, want na een paar dagen vol wandelingen en lang uitslapen trokken we verder richting Haderslev.
Al ging dat net iets anders dan gedacht.
Zo kozen de weergoden net die dag uit om een mooi sneeuwtapijtje over Zuidelijk Denemarken uit te strooien. Gelukkig kregen we een lift aangeboden tot aan een busstation.
Anders zou Elke er met haar valiezen niet geraakt zijn denk ik…
We moeten er wel eerlijk bijzeggen dat ze er wel meteen de grote middelen hebben bijgehaald.
Overal zag je sneeuwruimers en bulldozers aan de slag om de straten en de fietspaden vrij te krijgen.
Sneeuwruimers zijn trouwens ook niet echt snel. Dat ondervonden we al snel toen onze bus net iets te laat remde en recht op de sneeuwruimer voor ons in reed. Gelukkig zonder veel schade maar we hebben toch een paar mooie Deense vloeken gehoord.
Van de Deense bussen kan De Lijn ook nog wel wat leren.
Zelfs met het sneeuwweer reden ze mooi op tijd en onze X-bus had mobiel internet aan boord.
Best wel handig om zo even je mails na te lezen.
In Haderslev zelf ploegden we door de sneeuw in de richting van ons kot.
Alleen bleek kot een beetje zwak uitgedrukt.
We verblijven in het huis van mensen die voor 3 maand naar Spanje zijn.
We hebben dus niet alleen elk een ruime slaapkamer, maar ook een goede badkamer, ruime keuken, grote living met geluidsboxen overal ( waar vooral Shelley heel hard fan van is…)
Shelley, die lekker gemakkelijk met de auto naar Denemarken is gekomen, ontdekte al snel onze grote tv en voegde daar haar play-station en haar Wii aan toe.
Lisa, onze buddy, nam ons ’s avonds mee naar het ‘Vrijdagscafé’. Een soort van jeugdhuis voor studenten. Enkel op vrijdag open en de goedkoopste plaats om iets te drinken.
We maakten al snel kennis met ‘ de Oostenrijkers’, die we al snel uitnodigden voor een Wii-feestje bij ons thuis.
Het weekend zal hier vol met kennismaking en feestjes zitten.
Maar maandag is er les…
Jeg er nysgerrig!
